Ανθρώπινη σοβαρότητα

H Ρένα Τζολάκη δουλεύει με τα φαινόμενα, τα προσκαλεί για να αποδώσει την πεμπτουσία, τη μυστική χορδή, τα κρυφά κοσμήματα, μισοκρύβοντας τη μορφολογία τους μέσα σε δίχτυα από ένα ασταθές υφάδι, υφαίνοντας ένα πέπλο από ομίχλη επιστημονικά διϋλισμένη, που μας δίνει το μέτρο του άπειρού της. Παραβαίνοντας τη συμβατική λειτουργία της εικόνας, απομακρύνοντας τις ανεκδοτολογικές συμβάσεις, ελλαττώνοντας τα θέματά της στην ουσιαστική τους διάσταση, στο αποτύπωμα της υφής τους, εξαγνίζοντας τα θέματά της μέχρι να μοιάζουν άϋλα.
Αυτό που την ενδιαφέρει δεν είναι η καθαρότητα του απεικονιζόμενου, αλλά η υπαινικτική ερμηνεία του, χωρίς παραμόρφωση ωστόσο, ασταμάτητα οδηγημένη σε αβέβαιες επικράτειες, σπαρμένες με άγνωστο, όπου το τρέμουλο των στοιχείων της φύσης συγχρονίζεται με τη ροή της μνήμης.
Η πορεία της Ρένας Τζολάκη, οι αντιθέσεις της σκιάς και φωτός, οι φυγές της προς το ρεύμα και κόντρα στο ρεύμα, οι εύθραυστοι και τρεμοπαίζοντες κλυδωνισμοί της, σαν ξαπλωμένοι από την αύρα, μαρτυρούν μιαν όσμωση με τη φύση αλλά επίσης μια ταπεινοφροσύνη που της παρέχει τη λεπτή γοητεία της και την « ανθρώπινη σοβαρότητά της».

Gérard Xuriguera, Κριτικός Τέχνης
γράφτηκε με την ευκαιρία της 2ης Διεθνούς Έκθεσης Σύγχρονης Τέχνης που πραγνατοποιήθηκε στο Λονδίνο τον Ιανουάριο 1985
Μετάφραση από τα γαλλικά : Γιώργος Αλεξανδρινός