Διπλή ευχαρίστηση

Πρέπει να κάνετε μια διπλή δουλειά για να νιώσετε μια διπλή ευχαρίστηση. Αργά, να διαβάζετε τα κείμενα της Αρχαίας Ελλάδας και, ταυτόχρονα, με αυστηρή προσοχή, να κοιτάζετε τις ακουαρέλες, τις λιθογραφίες, τις γκραβούρες της Ρένας Τζολάκη. Τα ελληνικά ποιήματα (που μαγεύουν τη γη, τη νύχτα, τη θύελλα, τα ποτάμια, τ’ αστέρια, την άνοιξη) παίρνουν μια νέα δύναμη απέναντι στις φιγούρες της Ρένας Τζολάκη, αποκαλύπτουν επίσης τη λειτουργία αυτών των γραμμοσκιάσεων, αυτών των λάμψεων του φωτός, αυτών των δικτύων, αυτών των χρωμάτων (που δεν χρειάζονται καν να ουρλιάξουν για να δηλώσουν την έντασή τους). Με επίμονο τρόπο η Ρένα Τζολάκη δεν παύει να γεμίζςει πλήθος από τετράδια, να δοκιμάζει καινούργιες τεχνικές για να μεταφράσει, πάντα με περισσότερη αμεσότητα, πάντα με περισσότερη φρεσκάδα, τα αισθήματά της απέναντι στη Φύση.
Πολλαπλασιάζει τις εμπειρίες της για να απεικονίσει τις δυνάμεις της Φύσης, το μεγάλο και μικρό χάος και τη γαλήνη. Η τεχνική της αναπτύσσεται για να σβυστεί. Επιθυμεί να προβάλλουν πάνω στο χαρτί, οι αυθορμητισμοί της νύχτας, του φωτός, τα όνειρα των φυτών και τα πάθη των κρυστάλλων.

Gilbert Lascault
γράφτηκε για την πρώτη ατομική έκθεσή της Ρένας Τζολάκη στο Παρίσι (1973)
στην Γκαλερί Anne Colin, 58 rue Mazarine, 75006 Paris
Μετάφραση από τα γαλλικά : Γιώργος Αλεξανδρινός