Οι λιθογραφίες κι οι ακουαρέλλες της Ρένας Τζολάκη χαράζουν τα σύνορα ενός κόσμου ολοκληρωμένου, υποταγμένου στους κανόνες μιας αυστηρής ευαισθησίας και εγκράτειας, όπου η τεχνική έχει υποτάξει το πάθος της δημιουργίας στην τελειωμένη έκφραση του έργου τέχνης.
Μες τα μικρά πλαίσια που προτιμά να μας διηγηθεί την ιστορία της, κινείται ένα σύμπαν νεφελωμάτων και μεταστάσεων, ένας κόσμος που κρατώντας τις ρίζες του σε αρχέγονες πηγές καταλήγει σ' αυτά τα έγχρωμα κρυσταλλώματα που διατηρούν όλη τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη των πολυτίμων λίθων στις κοίτες των ποταμών. Οι πτήσεις των πουλιών δεν ξεχωρίζουν απ' τις πτώσεις. Η κυψέλη, επίμονο μοτίβο των έργων της, παρουσιάζεται σα μια διακριτική ανησυχία. Πουθενά δεν κραυγάζει τίποτα. Ωστόσο πολλά διαχέονται έξω απ' τον πίνακα, όπως τα μυστικά που τα μεγάλα μάτια δεν μπορούν να κρύψουν μες τις κόχες τους. Η τεχνική κατάκτηση στην περιοχή της λιθογραφίας κι' η χρωματική ωριμότητα στον χώρο της ακουαρέλλας, μας επιβάλλουν τα γοητευτικά αποτελέσματα τους, αβίαστα, χωρίς να προδίνουν τη δημιουργική αγωνία του καλλιτέχνη.
Στην εποχή αυτή των κραυγαλέων διαστημικών ερευνών και πτήσεων, των κομητών που γίνονται ορατοί ακόμα και με γυμνό μάτι, αυτά τα τρίμματα των μετεωριτών που είναι διάχυτα μες την ατμόσφαιρα και μας ραντίζουν καθημερινά, φτάνει να υπάρχει το μικροσκόπιο του αληθινού δημιουργού για να μας αποκαλύψει όλη την ομορφιά τους - πράγμα που συμβαίνει με τη Ρένα Τζολάκη - αποκτούν μια εντελώς ιδιαίτερη σημασία.

Βασίλης Βασιλικός
...για την πρώτη ατομική έκθεσή της στην Γκαλερί ASTOR,
οδός Καραγεώργη της Σερβίας 16,
από τις 14 Δεκεμβρίου 1965 έως τις 2 Ιανουαρίου 1966